صدایم کن تا مرا در آغوش کشد زندگی
همانند پروانه ای سبک در آغوش گلبرگها
صدایم کن تا زیبا شود صدای زندگی
همانند خش خش برگ های پاییز بر سنگ فرش خیال
صدایم کن تا بند بند وجودم فدایت شود
آنگونه که حرف نامم را آوا میکنی
صدایم کن تا خشتی تازه نهم برین ویرانه
صدایم کن تا از قفس پرواز کنم سوی آسمان
صدایم کن…
اپکس قلبم...وقتی پیشم نیستی خیلی ادعام میشه که خیلی کسم واسه خودم....به همه نشون میدم که قویم....میخندم اما از همه غمگین ترم...همه تحسینم میکنن به استواری...ولی درونم چیز دیگه ایه...درونم یه آدم ضعیفه که فقط تو رو داره...یه آدم ضعیف و ناتوان که به تو تکیه میکنه....یه آدم ضعیف که...دلش هوای تو رو کرده عزیزم
برق این روزهای چشمانم را دوست دارم... برقی که تو در آن منعکس میشوی و میتوان به وضوح تو را در آن لمس کرد، لبخند هایم این روز ها زیبا تر از همیشه شده است چون با یاد تو نقش میگیرند.... حرف هایم این روز ها بیشتر به دل می نشیند چون از دلی بر می خیزند که به خاطر تو می تپد...نفس هایم این روز ها محکم تر است چون به یاد عطر تو جان می گیرند... خلاصه حال و هوای این روز هایم فقط تویی...
